Patrolstar Galaica 1x02

As ordes seguintes eran ir a investiga-la situación en Picon.

Webb, recén ascendido a alférez, pero cun víper ao seu cargo, era o "novato" da formación. Ao día seguinte do ataque Cylon, Webb tivo que trasladarse á zona de pilotos, que contaba cuns dormitorios comunais (liteiras) para todo o escuadrón. Tivo que poñerse a repasar notas e manuais de voo para refrescar unha memoria que cría xa perdida.
Iceman non llo puxo fácil, e fixo que se sentira incómodo dende o principio, apoiándose no seu cargo superior. Dice pasaba do tema. Agora que era CAG a sala de descanso dos pilotos era unha timba diaria. A súa afección, case ao mesmo nivel que pilotar vípers, eran as cartas e as apostas. Non o podía evitar. Pero aínda así, cando Webb entrou pola porta da sala de descanso co seu macuto e os manuais, a Dice cheiróulle a can. Perdendo a concentración mirou primeiro para Iceman, que estaba coas súas notas de voo e os seus asuntos, sempre tan recto e marcial (pero que non evitou botarlle unha dura e longa mirada a Webb); e logo mirou a Webb... un marine ascendido a alférez? Aquilo non era normal.
Deixando a partida de lado foi a se reunir co maior Kalgar para pedirlle información sobre Webb. E lla deu de sobras: o informe completo de David Webb, detallado. De como era o mellor piloto da Battlestar Troia... David Webb, tenente, alias "Aquiles"... de como o seu home-ala morreu por culpa dunha mala decisión do seu CAG, supostamente debida aos cíumes que sentía polo xeito de pilotar de Webb... de como Webb golpeóu a ese CAG (un tal Seth Klondike, alias "Paris").
Despois daquilo Webb foi degradado e trasladado de nave. Foi rebotando nunha espiral descendente até que só lle quedaron dúas opcións: a expulsión sen honra ou a Patrolstar Galaica.

Iceman o tomaba por outro lado: aquel tipo dáballe noxo... non tiña dereito a chegar alí e poñerse a pilotar coma se nada. Por iso foi a protestar a Kalgar, pero as súas queixas caeron en saco roto. O único que lle dixo o maior foi que estivera atento e que o vixiara. Pero era visto que era unha orde máis para calmar a Iceman que para vixiar a Webb.

Pola súa parte, Webb adicouse a unha posta a punto tanto do seu víper coma de si mesmo, despois de 2 anos sen pilotar. Coñeceu nos hangares ao xefe Proctor, encargado da reparación e mantemento das naves da Galaica. Tendo en conta que os dous non soportaban a Iceman, e que Webb tiña coñecementos técnicos sobre enxeñería, non tardaron en facer boas migas.

O sistema onde estaba Picon estaba arrodeado por un cinturón de gas e asteroides a varios clicks de distancia do planeta en si. As ordes de Pireo eran agocharse dentro dese cinturón, onde o DRaDis non os detectaría, sacar 6 vípers e 1 ráptor e poñelos rumbo a Picon a explorar, facer un informe e dar volta. Sinxelo.

Nos víper ían Dice con Dazzler de home-ala; por outro lado Iceman con Webb de home-ala, e por último Hustler e Peakman. A tenente McEnzie era a piloto no ráptor.

Co ráptor rastrexando co DRaDis a tope, os seis víper avanzaron cubríndoo cara o planeta. Nada, ningún contacto. Cando se achegaron viron a desfeita total: Picon estaba irrecoñecible, arrasado polo bombardeo atómico.
Foi entón cando 3 incursores cylon saíron da nada e comezaron un ataque que se saldou coa destrucción de dous deles, pero por un fallo de novato de Webb o terceiro conseguíu realizar un salto MVL e fuxir. Minutos despois dúas naves base cylon saltaban a órbita en Picon, e comezaban un ataque contra os víper e o ráptor. Sutton "Dice" Hoo tivo que enfrontarse a súa primeira decisión vital como CAG: ou tentaban atravesar o cerco das dúas naves base ou baixaban a órbita e se ocultaban no planeta. Tras unhas décimas de segundo que pareceron eóns a decisión foi tomada: McEnzie saltaría co ráptor cara a posición da Galaica para informar e os seis víper (sen dispositivo MVL) se ocultarían en Picon.

E que os deuses de Kóbol tiveran piedade deles.