A estación estaba a ser atacada por tropas droide, diso non había dúbida.
Lucas, Latro e Juno tentaron chegar á nave, pero o espacioporto estaba totalmente ateigado de droide invasores. Reynolds conseguíu fuxir só de milagre e reuníuse (despois de coller as armas dos seus compañeiros e de deixar a unha togruta moi satisfeita a bordo da Starbringer) cos seus compañeiros. O plan estaba claro: no núcleo do asteroide había un sistema de búnkers onde protexerse, e había que chegar a el.
A súa primeira intentona non tivo éxito... despois de cruzar por túneles de servicio aos que chegaron dende o mercado, os gardas que custodiaban a porta dende o interior impedíronlle-lo paso. Puideron ter tanta sorte noutra porta de acceso á que chegaron, pero por fortuna Kabir Ridewa estaba do outro lado, e convenceu aos gardas de que lles permitiran a entrada. Unha vez alí viron que poucos "supervisores" quedaban, e axudaron a afianzar unha barricada para impedir o acceso. Contaban un bláster pesado de repetición apuntando á porta de acceso, e nel colocouse Reynolds. Latro e Juno usaron sacos de protección e Lucas achegóuse á porta para cortar o paso corpo a corpo a calquera que tentase entrar.
Alí conseguiron deter a unha escuadra de droides completa, pero a mala sorte fixo que dispararan posteriormente sobre un branco non identificado que resultou ser un supervisor de Auriga. Latro, nun acto soez e noxento, rexistrou o corpo do garda sen ter en conta o asasinato que acababa de cometer Reynolds.
Despois deste momento de acción perderon a Kabir de vista, e tentaron descubrir por onde fuxira... tiñan que atopalo: seguro que sabía máis do que dicía. Juno tentaría chegar á Starbringer, mentres Latro, Lucas e Reynolds foron tras de Kabir Ridewa . Na súa persecución acabaron chegando ás áreas residenciais, onde viron ao twilek tentando ocultarse dentro detrás dunha porta.
Antes depoder alcalzalo, un trío de droidekas que patrullaba a zona cortoulle-lo paso, e vendo que os seus escudos eran demasiado resistentes e que Lucas tan só podía reflecti-los seus ataques, optaron pola granada como mediadora: abriron un dos habitáculos residenciais para cubrirse e guindaron unha no medio dos droidekas, destruíndoos. Pero a mala sorte fixo que a onda expansiva tamén ferira a Kabir, deixándoo nun estado incapacitante que só lle daba para falar cousas sen senso algún. O lugar onde se tentaba agochar resultou ser un obrador onde parece que o científico pasaba os días... Mentres Reynolds o rexistraba, Latro e Lucas escoitaban que Kabir, no seu delirio, pedía que alonxaran a ese "ser" del, que era perigoso e había outros coma el, e rosmaba cousas sobre experimentos e mesmo parecía recoñecer o nome de Latro. Do pescozo do twilek penduraba un holocrón, onde de seguro habería moita información curiosa.
Lograron levalo até a retagarda, onde os soldados de Auriga mantiñan un hospital de campaña, e alí foron atendidos. Pero os droides aínda tiñan moito que dar, e lanzaron un tremendo ataque sobre esa posición. Inspirados pola bravura de Licas, que se lanzou ao ataque co seu sabre láser, e polo liderazgo de Reynolds e de Latro, os superviventes fixeron todo o posible.
Pero os nosos heroes derrubáronse cando viron entrar detrás dos droides, todo un exército de clones. "Todo está perdido", pensaron. Pero a súa sorpresa foi maiúscula cando eses clones comezaron a destruír aos droides, salvando a todos os superviventes de Auriga.
Os clones resultaron estar ás ordes do mestre jedi Ki-Adi-Mundi, que recibíu a chamada de axuda e acudíu tan pronto puido.
Case tirados no chan, con Kabir nun tanque de bacta e con Juno na Starbringer (ao parecer conseguira case ela sola retomar o porto, ao colarse na nave e comezar a destruir droides a base de láser e bláster), comezaron a atar cabos do que dixera o twilek... todo indicaba que Reynolds non era humano, e que posiblemente era un prototipo clon. "Pero iso é imposible", dixo Reynolds, "Eu son un humano, seino". Pero cando os seus amigos lle preguntaron se lembraba algo de antes de embarcar en Coruscant con eles, o pobre Reynolds non puido se non manter un aceno de abraio e incredulidade: na súa memoria non había nada antes de Coruscant, tantas semanas atrás.
